Deze week was ook weer een rare week. Veel oorpijn en
keelpijn gehad. Waar ik uiteindelijk een
oorontsteking aan over heb gehouden. Daar loop ik nu nog steeds mee rond. Samen
met Bo en de directeur naar de dokter geweest hiervoor. Dit verliep eigenlijk
best soepel. Ik besloot om naar de dokter te gaan op vrijdag. Die dag was
eigenlijk super leuk. 2 andere vrijwilligers van SAMEN kwamen ons opzoeken om
ons mee te nemen naar de Mall Express Avenue. Dit was een super grote mall, erg
leuk om te zien. Ik voelde mij die dag al niet echt fit en we gingen met de
riskja naar deze mall toe en dat heeft mij erg veel oorpijn bezorgd. Toen we
terug kwamen, kwam er bloed uit mijn oor, waardoor ik naar de dokter wilde. De
dokter vroeg of ik eerder al verkouden was, want mijn pijn werd veroorzaakt
door een verwaarloosde verkoudheid. Toen ik terug dacht aan de afgelopen weken,
werd het duidelijk waar het vandaan kwam. In de week voor mijn vertrek naar
India was in ziek. In Nederland hadden veel mensen de griep en ik had die ook
opgelopen. Deze was nog niet helemaal over toen ik het vliegtuig in stapte. Helaas
ondervind ik daar nu de gevolgen van. Ik heb verschillende tabletten gehad en
oordruppels.
De staff hier is erg bezorgd. Men vraagt steeds hoe het
gaat. Ik werd van de pillen erg misselijk en hield mijn eten niet binnen. Maar de
pillen innemen op een lege maag, dat mocht ook niet. Dus deden zij er met z’n
alle aan om voedsel te vinden die voor mij zou helpen. Ik kreeg applejuice en
er werd rijst, zout en warm water in de blender gestopt. Dit zou goed voor mij
zijn en dat was zo!
Doordat ik mij niet goed voel, merkte ik dat ik het thuis
wel erg mis. Mijn eigen bed, ouders/familie en vriend is toch fijn om dan om je
heen te hebben. Hier moest ik even doorheen. Nu gaat het een stuk beter. De oorpijn
is bijna weg, maar het oor zit nog wel verstopt waardoor ik minder hoor en er
steeds een substantie uit komt. Vandaag moet ik met de directeur overleggen
over wat we er nu mee gaan doen.
Er zijn ook leuke dingen gebeurt deze week. Het meisje dat
had beloofd om te komen, is langs geweest. Ze wilt ons graag meenemen. Ook zijn
er 2 andere vrijwilligers op dit project gekomen. Dit zijn twee meiden van 19
jaar die voor een maand hier verblijven. Zij komen uit Engeland. Hoop dat ik
mij goed voel en dat we met hun ook wat van de stad kunnen zien.
Maandag vroeg ik aan een jongen wat de leeftijd van de
kinderen waren. Deze jongen spreekt goed Engels. Ik noemde een naam en hij zei
de leeftijd van het kind. Op een gegeven moment vraag ik welke leeftijd Sambee
heeft. Hij keek mij aan en begon te lachen. Hij kende niemand die zo heette. Ik
riep ‘Sambee’ bij mij en vroeg zijn naam; hij zegt echt Sambee, zei ik nog
tegen Bo. De jongen die goed engels sprak verbeterde mij en zei dat hij Samuel
heet. Iets heel anders dan Sambee. Dit vonden de jongens erg grappig en ze
lagen met z’n alle in een deuk (ik trouwens ook, twee weken lang heeft hij
namelijk op Sambee gereageerd).
We hebben de kinderen veel nieuwe spelletjes aangeleerd
zoals moordenaartje en
elastieken. Nu vragen ze steeds om nieuwe spelletjes, dus
als jullie ideeën hebben, hoor ik het graag!
Tot snel, hopelijk met mooie nieuwe verhalen en een goede
gezondheid!
Reacties
Een reactie posten